Chrzest

chrzcielnica DSCN3015

Ogólne wiadomości

    Chrzest święty jest pierwszym sakramentem. Jest fundamentem życia chrześcijańskiego, podstawą, bramą, do przyjęcia innych sakramentów. Chrzest jest najpiękniejszym i najwspanialszym darem Boga – gładzi grzechy, zwłaszcza grzech pierworodny; czyni nas dziećmi Bożymi, członkami Chrystusa i Kościoła; dzięki niemu stajemy się uczestnikami posłannictwa Kościoła. Całe życie chrześcijańskie wypływa z tego sakramentu.
Chrzest jest łaską i darem Bożym danym człowiekowi bez jego jakichkolwiek zasług, dlatego praktyka udzielania chrztu dzieciom sięga czasów starożytnych – przynajmniej II wieku. Dzieci chrzczone są w wierze Kościoła. Stąd też potrzebna jest pomoc rodziców i rodziców chrzestnych, którzy powinni być ludźmi głęboko wierzącymi oraz gotowymi pomagać ochrzczonemu w rozwoju życia chrześcijańskiego.
Po przyjęciu sakramentu chrztu wiara powinna wzrastać – dlatego to co roku w Wigilię Paschalną, w Wielką Sobotę, odnawiamy przyrzeczenia chrztu świętego.
Zwyczajnym szafarzem sakramentu chrztu św. jest biskup, kapłan i diakon.

  W wyjątkowych wypadkach, w niebezpieczeństwie śmierci, ochrzcić może każdy – nawet nieochrzczony. Wystarczy, że ma intencję udzielenia chrztu, tak jak czyni to Kościół. Chrztu w nagłych wypadkach udziela się następująco: Polewa się główkę dziecka wodą (nie musi być święcona) i wypowiada się słowa: „ (Imię dziecka) ja ciebie chrzczę w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. Amen.

Kancelaryjne wiadomości o chrzcie św.

     Chrzest powinien odbywać się w niedzielę, wobec zgromadzonej na Mszy św. wspólnoty parafialnej. U nas w parafii w II niedzielę miesiąca. W wyjątkowych przypadkach może odbyć się w innym czasie.
Dziecko powinno zostać ochrzczone w pierwszych tygodniach swojego życia.
Rodzice mają prawo wybrać imię dla dziecka, bo przekazali mu życie i będą je wychowywać. To imię będzie znakiem rozpoznawczym dla dziecka, przez nie rodzice mają wpływ na dziecko. Wymawiane będzie czule, z troską, poważnie, serdecznie. Dlatego też bardzo ważną rzeczą jest, aby to imię było piękne, ale nie udziwnione. Warto sięgnąć do księgi imion i zobaczyć co to imię oznacza. Jeszcze lepiej jest sięgnąć do żywotów świętych, by wybrać świętego patrona dla swojej pociechy. Dobrze jest też zapytać najbliższych, rodzinę, o ich odczucia związane z wybranym imieniem.

1. Dokumenty i dane

  • akt urodzenia dziecka z Urzędu Stanu Cywilnego
  • dane personalne rodziców dziecka: Imię i Nazwisko, data i miejsce urodzenia, imiona rodziców łącznie z nazwiskiem panieńskim matki
  • data i miejsce ślubu kościelnego
  • imiona, nazwiska i miejsce zamieszkania rodziców chrzestnych

                Dane personalne są podawane tylko do użytku kościelnego.

2. Praktyczne uwagi dla rodziców chrzczonego dziecka

  • Rodzice wybierają imię dla dziecka – najlepiej świętego lub błogosławionego.
  • Rodzice powinni przygotować się do świadomego udziału w chrzcie dziecka – ożywić w sobie wiarę, znajomość prawd wiary. (Można wykorzystać własne doświadczenie wiary, albo popytać rodzinę, znajomych. Można też skorzystać z odpowiednich pomocy: książki, katechizmy). Warto podjąć wspólną modlitwę w rodzinie.
  • Na dwa tygodnie przed planowanym chrztem oboje rodzice, albo jedno z rodziców, zgłaszają dziecko do Chrztu św. (Nie przyjmuje się zgłoszeń od innych osób nie będących prawnymi opiekunami dziecka).
  • Rodzice powinni uczestniczyć w obrzędzie chrztu swojego dziecka, które w czasie tego sakramentu rodzi się ponownie z wody i Ducha Świętego
  • Przed chrztem rodzice – o ile nie żyją w związku niesakramentalnym – powinni przystąpić do Sakramentu Pokuty.
  • W czasie Mszy św., na której sprawowany jest obrzęd chrztu rodzice – o ile nie ma przeszkód prawnych – rodzice powinni przystąpić do Komunii św. Byłoby wspaniale, gdyby tę Komunię św. ofiarowali w intencji dziecka.
  • Rodzice dziecka mają w obrzędzie chrztu św. swoje ważne zadania. Spełniają czynności liturgiczne: publicznie proszą o chrzest dla dziecka; kreślą znak krzyża na czole dziecka bezpośrednio po celebransie; wyrzekają się szatana i składają wyznanie wiary; niosą niemowlę do chrzcielnicy trzymają zapaloną świecę; otrzymują specjalne błogosławieństwo przeznaczone dla matek i ojców.
  • Po chrzcie rodzice mają obowiązek doprowadzić dziecko do poznania Pana Boga i uczestniczyć w przygotowaniu dziecka do innych sakramentów.
  • W dniu chrztu św. należy przybyć do kościoła przed rozpoczęciem Mszy św., oddać pokłon Panu Jezusowi ukrytemu w Najświętszym Sakramentem i stanąć przy głównym wejściu do kościoła Po obrzędzie przyjęcia dziecka rodzice wraz z chrzestnymi zajmują miejsce na krzesłach w prezbiterium. Po Mszy św. rodzice i chrzestni proszeni są o przyjście do zakrystii.
  • Jeśli ktoś z rodziców dziecka nie może złożyć wyznania wiary, bo np. nie jest katolikiem, może zachować milczenie; żąda się tylko, aby wyrażając prośbę o chrzest dla dziecka, zamierzał lub przynajmniej się zgadzał wychować dziecko według wiary otrzymanej na chrzcie.
  • Gdy rodzice dziecka mieszkają na terenie innej parafii – mogą zapisać dziecko do chrztu w naszej parafii, ale wymagana jest pisemna zgoda Ks. Proboszcza parafii, w której mieszkają rodzice.
  • Rodzice powinni zatroszczyć świecę chrzcielną oraz białą szatę dla dziecka.

3. Wymogi dla rodziców chrzestnych

  • Rodzicami chrzestnymi mogą być osoby, które:
    >   są wystarczająco dojrzałe do pełnienia tego zadania, czyli ukończyły 16 lat
    >   przyjęły trzy sakramenty wtajemniczenia: chrzest, bierzmowanie i Eucharystię
    >   prowadzą życie zgodne z wiarą, są praktykującymi katolikami
    >   nie są ojcem ani matką przyjmującego chrzest
    >   zostały wybrane przez rodziców dziecka, przez tego, kto ich zastępuje, lub, gdy takich brak, przez proboszcza lub szafarza chrztu
  • Chrzestnymi nie mogą być:
    >   niewierzący
    >   niepraktykujący (nie zachowujący przykazań Bożych i kościelnych)
    >   żyjący w związku małżeńskim bez ślubu kościelnego
    >   mający złą opinię w parafii
    >   młodzież nie uczęszczająca na katechizację – w wątpliwych sytuacjach trzeba przedstawić zaświadczenie od katechety
  • Rodzice chrzestni mieszkający poza naszą parafią muszą przedłożyć zaświadczenie, że są praktykującymi katolikami. Otrzymuje się je w kancelarii parafialnej miejsca zamieszkania.
  • Zgłaszający się po zaświadczenia do sprawowania funkcji matki lub ojca chrzestnego muszą być katolikami regularnie praktykującymi, mieszkającymi na terenie naszej parafii.
  • Przebywający dłuższy czas poza parafią ubiegają się o takie zaświadczenie w parafii, w miejscu swego pobytu. Nie chodzi tu o miejsce zameldowania, ale zamieszkania wg. Prawa Kościelnego trwającego ponad pół roku.
  • Rodzice chrzestni mają obowiązek pomagać rodzicom dziecka w religijnym wychowaniu chrześniaka. W razie konieczności muszą zastąpić rodziców dziecka.